Na een lange warme zomer in Kirgizië zijn Peter en Maksat naar het nog warmere Oezbekistan vertrokken. Dit land opent zich steeds meer voor toeristen en de bezienswaardigheden zijn legio. Bovendien zijn er plannen voor een nieuw skigebied (Amirsoy) waardoor het zelfs voor een avontuurlijke wintersport interessant kan zijn.
Tashkent
De reis begint met een vlucht van Bishkek naar Tashkent (de hoofdstad van Oezbekistan). Wat ons direct opvalt is de moderniteit van het vliegveld en de toegangswegen. Dat is in andere Centraal Aziatische landen wel anders. Bovendien is het heel groen en rijden de auto’s uiterst beschaafd. Het voelt bijna alsof we in een westers land zijn aangekomen.
Tashkent is een uiterst moderne stad met veel parken en water. Het ligt aan de westflanken van het Tien Shan gebergte waar vaker neerslag valt dan in de rest van het land. Ondanks de hitte (rond de 40 graden) is het toch prima uit te houden in de stad. Er zijn veel terrasjes en restaurants met een westerse inrichting. Dat is totaal anders dan ik me had voorgesteld.
Als we geld willen wisselen dan weten we weer dat we in een Centraal Aziatisch land zijn. Je kunt op slechts enkele plekken je Dollars (geen euro’s) inwisselen voor de Oezbeekse Som. De waarde van de Som mag wel weer eens genomineerd worden want we krijgen serieus een tas met biljetten als we 300 dollar wisselen.
Met onze lokale gids Konstantin rijden we naar de mooiste plekken van de stad. We bezoeken de Chorsu bazaar, de blauwe koepels van het Amin Timur museum, de Kukuldash madrassa, de Telyashayakh moskee en het mausoleum van Yunus Khan. Afgezien van enkele historische bouwwerken oogt de stad dus modern met een duidelijke invloed vanuit de Sovjet periode.
Charvak meer
De volgende dag rijden we naar het Charvak gebergte. Op een goed uur rijden van Tashkent liggen de machtige Tien Shan bergen. Hoewel de toegankelijk beperkt is, zijn er enorm veel mogelijkheden voor bergtoerisme. Bijna alle activiteiten spelen zich in de zomer af rondom het Charvak meer. Een kunstmatig meer met een enorme elektriciteitscentrale. De ligging is prachtig en er zijn veel plekken om te picknicken of te zwemmen.
In de winter zijn er mogelijkheden om te skiën maar die laten nu nog te wensen over. Het grootste skigebied ligt vlakbij het Charvak meer. Dit skigebied heet Chimgan en telt maar liefst 1 stoeltjeslift. In de zomer is deze lift ook geopend dus wij stijgen uiterst langzaam in een stalen frame naar boven. Je moet zelf een ijzeren buis voor je langs schuiven om de lift te sluiten. Het voelt sowieso al gek zonder snowboard aan mijn voeten maar de staat van de lift baart me toch zorgen.
Gelukkig lukt het prima en zijn de uitzichten de moeite waard. Er komen weinig westerlingen want iedereen wil met mij op de foto. Om te wintersporten is dit gebied voor doorgewinterde wintersporters echt te klein. Als ervaring was het bijzonder maar hier worden onze wintersportharten nog niet direct warm van.
Amirsoy
Hierna nemen we een kijken bij het nieuwste wintersportproject van Oezbekistan De nieuwe regering wil graag inzetten op het ontwikkelen van toerisme. Daarom moet binnen enkele jaren het grootste skigebied van Centraal Azië ontwikkeld worden. De werknaam is Amirsoy en de experts uit Andorra en Frankrijk hebben al contracten getekend voor de bouw van dit skigebied. Ze beginnen in 2019 met de bouw van een gondel en sleeplift. Binnen enkele jaren moet een skigebied zijn ontwikkeld met meer dan 20km aan pistes. Wij houden het voor jullie in de gaten.
Zijderoute
Veel mensen kennen Oezbekistan door de unieke zijderoute steden. Aan de handelsroute tussen China en Europa lagen belangrijke handelscentra die betrekkelijk veel rijkdom kenden. Toen het islamtische geloof overheersend werd, kwamen de ingenieuze gebouwen als paddestoelen uit de grond. Schitterende islamtische architectuur met turquase tegeltjes en immense koepels. Samarkand is de bekendste van allemaal en het Registan plein is onze eerste bestemming.
De eerste kennismaking is zonder twijfel indrukwekkend. De felblauwe tegeltjes, het enorme plein en de vele bloemen. Het is een oase van beschaving in een steeds droger wordende omgeving. Het Registan was in de 17e eeuw misschien wel het belangrijkste plein tussen China en Europa. Er werden meerdere madrassa’s gebouwd ter educatie en voorlichting. Bovendien hoorden de mensen hier boodschappen vanuit de leiders van de Dynastie.
We kunnen niet stoppen met het schieten van foto’s en slenteren rond door de madrassa’s. Daarna bezoeken we nog het Gur-e-Emir mausoleum van Timur Lenk, het mausoleum dat diende als voorbeeld voor de Taj-Mahal.
Ter afsluiting van onze reis brengen we een bezoek aan Bukhara, een compactere zijderoute stad met een woud aan historische gebouwen. Het is wederom boven de 40 graden maar de gebouwen bieden veel verkoeling. Er wordt veel gebouwd en gerestaureerd. Het lijkt alsof Oezbekistan zich klaar maakt voor het openen van de grenzen. Er zijn geruchten dat de visumplicht op korte termijn wordt afgeschaft. Dit zal ongelooflijk interessant zijn voor Westerse toeristen. Wij houden onze ogen en oren open en het zal niet lang meer duren voordat we georganiseerde reizen zullen aanbieden naar Oezbekistan.
